Tajuk memang nak gempak konon macam bagus-bagus je.Aku tak ade lah baik pon walaupun orang cakap aku baik (,") ngeh3.Ok sebenarnya situasi yang menyebabkan orang cakap aku baik bila ada kawan-kawan yang minta tolong dan aku tak pernah menolak walau macamana pon keadaan aku masa tu.Kalau orang ajak aku teman pergi somewhere dan masa tu aku kat luar aku tetap akan cakap aku tak ade apa-apa nak buat pada hari tu dan dengan kelam kabutnya aku akan rushing balik jumpa kawan aku tu untuk temankan dia.Baik ke stupid tu? T_T
Bila ada officemate yang kena balik rumah naik cab sorang-sorang even masa tu petang terang benderang taxi stand memang ramai orang confirm tak akan ada orang berani nak rompak dia tapi dengan baik hatinya aku pelawa untuk hantar dia balik walaupun jalan ke rumah dia bertentangan dari jalan ke rumah aku.Dah lah kene masuk ke dalam redah jem depan sekolah 3 kali traffic light pon tak lepas lagi nak masuk simpang kanan tambah pulak aku nak kena u-turn balik untuk balik ke rumah aku.Bila sekali dah tolong hantar officemate pon dengan lagak manja macam mintak pelempang berharap aku akan hantar hari-hari.Memang banyak sangat lemak tapi aku boleh senyum dan cakap ok walau dalam hati mendidih macam megi kari baru angkat dari dapur.Dan hari-hari pon aku akan maniskan muka untuk hantar dia balik dulu sebelum aku boleh balik ke rumah.Kerja gila ke tak tu???
Kawan-kawan tengah kering call mesej mintak tolong dengan aku.Dalam purse ada beberapa ringgit.Dalam bank ada la juta-juta.Ok yang tu memang tipu sebab aku memang bukan jenis orang yang suka berjimat cermat apatah lagi mengamalkan sikap menabung.Dalam bank tinggal beberapa ratus.Hari ni baru 4 hari dapat gaji.Ada lagi 26 hari untuk survive isi minyak dan dalam bank tu la duit standby sampai hujung bulan walaupun biasanya memang takkan sempat hujung bulan duit dalam bank tu bertahan.Aku korek kasi habis bagi lah pada sapa-sapa yang nak pinjam tu.Tinggalkan aku dua tiga kupang.End of the day aku akan korek-korek syiling yang berterabur dalam kereta..bawah katil..tepi almari.Biar aku susah jangan orang lain susah.Patut ke macam tu?
Perlu ke ade kesusahan macam ni untuk gembirakan hati orang sekeliling?Perlu ke ada rasa simpati yang melampau pada orang sekeliling dan akhirnya bila kau susah orang lain takkan pandang kau pon.Penat jadi orang yang ada hati rapuh.Semua orang akan datang time diorang susah dan hilang bila senang.Tinggallah kau sorang-sorang tanggung kesusahan sendiri.Time kau susah belum tentu diorang akan ingat apa kebaikan yang kau dah buat dulu.Jadi nak buat baik pon kena berpada-pada.Jangan sampai kau di bodoh-bodohkan mereka yang suka ambil kesempatan.
No comments:
Post a Comment